تعیین مقاومت نهایی اتصالات ساده لوله ای تزریق شده با دوغاب سیمان

چکیده : از سالیان پیش، استفاده از دوغاب سیمان یکی از بهترین و در عین حال موثرترین روش های موجود در جهت تامین ارتباط میان پایه های سکوهای نوع جاکت و شمع های عبوری از آنها بوده است. چرا که در این حالت دوغاب علاوه بر آن که سبب پوشش کامل فضای میان این دو بخش از سازه و ارتباط آنها با یکدیگر می شود، سبب توزیع یکنواخت و بهتر نیروها به لایه های زیرین آنها نیز می شود و به تبع این موضوع علاوه بر آن که موجب استحکام بیشتر سازه می شود، در نهایت می تواند منجر به بهبود رفتار کلی سازه در برابر پدیده خستگی نیز باشد. بنابراین با توجه به اهمیت حضور دوغاب در این گروه از سازه ها و تغییرات ناشی از آن بر رفتار سازه، در این پایان نامه سعی شده است تا تاثیر ناشی از تزریق دوغاب سیمان بر ظرفیت اتصالات لوله ای تشکیل شده در این گروه از سکوها مورد مطالعه قرار گیرد. در این راستا 48 اتصال t و 16 اتصال k تشکیل شده با دوغاب سیمان تحت بارهای کششی، فشاری و خمشی قرار گرفته و به کمک برنامه ansys مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفته اند تا به کمک آنها بتوان تخمینی از ظرفیت این گروه از اتصالات به دست آورد. برای این منظور سعی شده است تا در نخستین گام و پس از تعیین پارامترهای مرتبط و ابعاد هندسی اتصالات مورد مطالعه و در نهایت تحلیل آنها، مقایسه ای میان نتایج حاصل از تحلیل های عددی انجام شده و روابط ارائه شده از سوی آیین نامه های api و norsok انجام گیرد. از طرفی به موازات این موضوع نیز به بررسی تاثیر هر یک از پارامترهای اثرگذار بر ظرفیت این گروه از اتصالات بر ظرفیت آن پرداخته شده است تا به این ترتیب و پس از آشنایی با میزان مشارکت هر یک از آنها بر ظرفیت اتصالات لوله ای دو پوسته ای، روابطی جهت تعیین ظرفیت این گروه از اتصالات ارائه شود. همچنین در ادامه مطالب نیز سعی شده است تا به بررسی دقت روابط پیشنهادی جهت تعیین ظرفیت اتصالات لوله ای دو پوسته ای بپردازیم و آن را با روابط ارائه شده از سوی آیین نامه api و نتایج به دست آمده از تحلیل های عددی انجام شده مقایسه نماییم. در ارتباط با این بخش از فعالیت های انجام شده نیز باید گفت که بر اساس مطالعات صورت گرفته و نتایج حاصل از آنها به نظر می رسد که روابط ارائه شده از سوی آیین نامه api که برای تعیین ظرفیت اتصالات لوله ای تشکیل شده با دوغاب سیمان ارائه شده اند چندان مناسب برای اتصالات لوله ای دو پوسته ای نمی باشند و این در حالی است که بر خلاف اتصالات لوله ای دو پوسته ای، همین روابط با تقریب قابل قبولی قادر به تعیین ظرفیت اتصالات لوله ای با تزریق کامل دوغاب هستند.